Życie się zmienia.

9 Czerwca.

Zeszłam na dół, była 5 rano, ku mojemu zdziwieniu babcia siedziała na podłodze otoczona stosem książek napisanych w jakimś dziwnym języku. Jedna z większych była napisana po angielsku, chyba jako jedyna. ,, Siedemnaście wiosen, siedemnaście księżyców, siedemnaście słońc. Nadszedł siedemnasty rok, niech nadejdzie przeznacze...". Nie zdążyłam przeczytać, babcia zorientowała się, że czytam i szybko zamknęła książki.

- Czemu nie śpisz? - spytała ze srogą miną.

- Mogłabym spytać o to samo.... Po co ci te książki?

- Nie twój interes. Idź na górę się umyć!

- Czy ty sugerujesz, że śmierdzę? Już się myłam! 

Poszłam na górę w zupełnie innym celu. Usiadłam na łóżku i odpaliłam laptopa, wpisałam fragment zdania z tej dziwnej książki, ale nic nie znalazłam.

- Szlak by to trafił! 

Wkurzyłam się i z hukiem zamknęłam laptopa i odłożyłam go na podłogę, po czym włączyłam telewizję i oglądałam wiadomości. [...]

Nie mogłam się skupić nic zrobić, po prostu pustka, w kółko słuchałam piosenki Nickelback - Lullaby. W kółko i w kółko i znowu.... Pustka.....

Coś mnie tknęło wstałam z łóżka i zbiegłam na dół.

- Powiesz mi wreszcie ? - spytałam z grobową miną.

- Co ?

- Babciu! Dobrze wiesz co! O co chodzi z tymi książkami ? Z, tu cytat ,, Siedemnaście wiosen, siedemnaście księżyców, siedemnaście słońc. Nadszedł siedemnasty rok, niech nadejdzie przeznaczenie " ?

- To cię nie dotyczy.

- Co mnie nie dotyczy? Nie rozumiem! Zbliżają się moje 17 urodziny, a ty z każdym dniem zachowujesz się coraz dziwniej! To dlatego pozwoliłaś mi spać u Juss'a ? Bo chciałaś przeglądać te dziwne księgi?

" Oj dziecko, gdybyś wiedziała. "

- Co wiedziała?! 

Naprawdę się zdenerwowałam i w tym momencie wiatr się nasilił i zaczął otwierać okna.

- Ty....

- Co ja?!

- Nie powinnaś wiedzieć, nie teraz.... Coś jest nie tak, za wcześnie....

- O czym ty mówisz?! Ugh... 

Wzięłam torbę i ruszyłam w stronę jedynej biblioteki i zarazem czytelni w mieście, w której niegdyś pracowała moja mama, a teraz ciocia i najlepsza przyjaciółka mamy Anabell. Uspokoiłam się, a wraz ze mną i wiatr.[ ... ]
    Weszłam do biblioteki, ujrzałam ten sam obrazek co rano : stos książek ułożonych w koło tylko, że w roli głównej zamiast babci, była ciocia An.Spojrzałam na książkę, która jako jedyna była napisana w języku angielskim. Ta sama książka, to samo jedyne zdanie na całej stronie: ,, Siedemnaście wiosen, siedemnaście księżyców, siedemnaście słońc. Nadszedł siedemnasty rok, niech nadejdzie przeznaczenie."